Մի աղքшs մшրդ իր sшն դռшն մոտ նusшծ արsшuվում է… Առшկ՝ մերժելու մшuին
Երբ մերժում ես (առակ)… Մի աղքատ մարդ իր տան դռան մոտ նստած արտասվում է: Աստծո հրեշտակը մարդու կերպարանքով հայտնվում է, հարցնում.
-Ինչո՞ւ ես շարունակ արտասվում:
Աղքատ մարդը պատասխանում է.
-Աստծուն խնդրեցի, որ ինձ գոնե փոքր քանակով թանկարժեք գանձեր ուղարկեր, որպեսզի կարողանայի պարտքերս փակել, քանի որ պարտատերերը գալու են և տունս իմ ձեռքից վերցնելու են, բայց Աստված մերժեց ու չօգնեց…
Հրեշտակն ասում է.
-Քիչ առաջ մի ծերունի՝ ուսին մի մեծ պարկ, եկավ քեզ մոտ և առաջարկեց իր պարկը քեզ նվիրել, բայց մերժեցիր՝ ասելով, թե շնորհակալություն, այդ հին ու կարկատած պարկն ինձ հարկավոր չէ…
Աղքատ մարդը տարակուսանքով ասում է.
-Մերժեցի, քանի որ սպասում էի, որ Աստված ինձ թագավորական մի հեծյալի միջոցով թանկարժեք գանձեր պիտի բերեր, իսկ այդ անշուք, աղքատ ծերունու պարկն ի՞նչ էի անելու:
Հրեշտակն ասում է.
-Ո՛վ անմիտ մարդ, այդ մարդուն Աստված էր ուղարկել, այդ ծերունին հմուտ ադամանդագործ է, և մեծ պարկն ամբողջովին թանկարժեք, տարատեսակ ադամանդներով է լեցուն…
իմաստո՛ւն, ուշադի՛ր եղիր, թե Աստված քեզ ինչ է ուղարկում, հակառակ դեպքում՝ շատ ուշ կլինի… և քանի դեռ ուշ չէ, գնա և քեզ ուղարկված գանձերը վերցրու…
